It's all about networking I guess.......
This time I've got some welcome feedback from Timpaan Muziek
And again that Zappa reference....
Well, as a dutchman I'm not used getting dutch reviews... |
Dutch:
Joost The Vanished Dutchman (JoosTVD) is een multiinstrumentalist en heeft een nieuw album uit, Just say know.
Funky jazzachtige muziek met een onverwacht lage stem doet een beetje aan Frank Zappa denken. Virtuoze loopjes en ingenieuze tegenmelodieën vullen elkaar continue aan. Opener Not now heeft een prima drive. The vanished Romeo doet de mondhoeken onwillekeurig omhoog krullen. Even een korte stijlbreuk met een citaat erin verweven. kortom muziek waar over nagedacht is. Humor zit in deze muziek. My cat is stoned voor de slappe lach. Het beeld dat JoosTVD oproept is zo lachwekkend. Alleen de tekst ‘My cat wants to be a dog‘ al, tranen over de wangen. De referentie aan Frank Zappa is ook hier onmiskenbaar. De humor en absurde teksten en onderwerpen benadrukken dat.
De virtuositeit klinkt wat te gepolijst op dit album. De vraag komt daardoor gelijk op of het al dan niet ‘live’ is ingespeeld of dat er flink gesampled en bijgeschaafd is. En ja, hij heeft het allemaal echt ingespeeld, weten we. Maar die vraag wil je als luisteraar niet in je hoofd hebben zitten. Maakt wel nieuwsgierig naar live-uitvoeringen van de nummers. Het hummen en ‘dabadibedie’ in Gameface nodigt uit tot meedoen. Naar mate het album vordert zijn de liedjes wat inwisselbaar voor elkaar met name Crest of wave en There is no sense in making sense. Het croonende pianonummer All the way is een welkome afwisseling en was een mooie afsluiter geweest. De echte hekkensluiter van het album Not ever komt iets te veel uit de elektronische toetsen, maar maakt het album wel op een goede manier af.
Virtuoos, humoristisch, eigenzinnig en absurd. JoosTVD! Nu een liveband en het clubcircuit in.
Eindoordeel: 8,0
The Vanished....Dutchman |
Joost The Vanished Dutchman (JoosTVD) is a multi-instrumentalist and has a new album, Just say know. Funky jazzy music with an unexpected low voice reminds a bit of Frank Zappa. Virtuous loops and ingenious counter-melodies complement each other continuously. Opener Not now has a good drive. The vanished Romeo involuntarily curls up the corners of the mouth. Just a short style break with a quote in it. in short, music that has been thought about. Humor is in this music. My cat is stoned for the limp laugh. The image that JoosTVD evokes is so laughable. Only the text 'My cat wants to be a dog', tears on the cheeks. The reference to Frank Zappa is also unmistakable here. The humor and absurd texts and subjects emphasize that. The virtuosity sounds a bit too polished on this album. As a result, the question arises whether it has been played live or whether it has been sampled and refined. And yes, he has really played it all, we know. But you do not want that question as a listener in your head. Makes you curious about live performances of the songs. The humming and 'dabadibedie' in Gameface invites you to participate. As the album progresses, the songs are exchangeable for each other in particular Crest or wave and There is no sense in making sense. The crowning piano number All the way is a welcome change and was a nice ending. The real hekkensluiter of the album Not ever comes a bit too much from the electronic keys, but makes the album in a good way. Virtuoso, humorous, idiosyncratic and absurd. JoosTVD! Now a live band and the club circuit in.
Final verdict: 8.0